Manevi Temizlik
Temizlik genel olarak,Maddi Temizlik ve Manevi Temizlik olarak ikiye ayrılır.
Maddi temizlik ,insanın görünen kirlerden arınmasıdır.Manevi Temizlik ise insanın kalbinin,içinin temiz olması ,kişinin güzel ahlaklı olmasıdır.İnsanın her türlü kötü duygu,düşünce ve davranışlardan uzak durması ,onun manevi yönden temiz olduğunu gösterir.
Manevi yönden temiz olmak,Doğru konuşmamak(yalan)hile,iftira,dedikodu,yalancı şahitlik gibi kötülüklerden uzak durmaktır.Ayrıca,Kin,Irkçılık,nefret,intikam, düşmanlık gibi kötü duygulardan arınmaktır.
Manevi temizlik anlayışı;Dürüst,Erdemli,hoşgörülü,güvenilir,iyi kalpli,yardımsever,Kendisi ve iç dünyasıyla,Rabbiyle barışık bir insan olabilmektir.(Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi,Ders Kitabı,Tutku Yayıncılık,Bekir Pınarbaşı,2018.Sayfa;106)
Yukarıdakilerden anlaşıldığı gibi Manevî temizlik kişinin kalbini kötü duygu ve düşüncelerden, bedenindeki organlarını günahlardan arındırmasıdır. Kalp (gönül) temizliği diğer temizliklerden önce gelir.
Peygamberimiz (SAV): “Şüphesiz ki Allah, sizin bedenlerinize ve suretlerinize bakmaz. Fakat kalplerinize bakar.” (Müslim, Birr, 33) buyurdu ve parmakları ile göğsüne işaret etti.
İşte imanın mahalli nazargahi ilahi kalptir. Bu kadar önemli olan kalbin kötü duygu ve düşüncelerden temiz tutulması gerekir. Kalbin temiz olması, insan vücudunda bulunan bütün organları olumlu şekilde etkiler. Çünkü insan bedeninde bulunan bütün organlar kalbe bağlıdır, onun emrindedir. Peygamberimiz (SAV) bu hususu şöyle ifade buyuruyor:
“İyi biliniz ki, insan vücudunda bir çiğnem et parçası vardır. Bu et parçası iyi olursa bütün vücut iyi olur, bozuk olursa bütün vücut bozulur. Bu et parçası kalptir.”(Buhari, İman 39)
(Diyanet İşleri Başkanlığı ;07.09.2018 Tarihli Cuma Vaazı (Maddi Manevi Temizlik Ve Çevre Temizliği Bilinci)
İslâm dini, beden ve elbise ve çevre temizliğini emrettiği gibi, kalp ve gönül temizliğini
Maddi temizlik ,insanın görünen kirlerden arınmasıdır.Manevi Temizlik ise insanın kalbinin,içinin temiz olması ,kişinin güzel ahlaklı olmasıdır.İnsanın her türlü kötü duygu,düşünce ve davranışlardan uzak durması ,onun manevi yönden temiz olduğunu gösterir.
Manevi yönden temiz olmak,Doğru konuşmamak(yalan)hile,iftira,dedikodu,yalancı şahitlik gibi kötülüklerden uzak durmaktır.Ayrıca,Kin,Irkçılık,nefret,intikam, düşmanlık gibi kötü duygulardan arınmaktır.
Manevi temizlik anlayışı;Dürüst,Erdemli,hoşgörülü,güvenilir,iyi kalpli,yardımsever,Kendisi ve iç dünyasıyla,Rabbiyle barışık bir insan olabilmektir.(Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi,Ders Kitabı,Tutku Yayıncılık,Bekir Pınarbaşı,2018.Sayfa;106)
Yukarıdakilerden anlaşıldığı gibi Manevî temizlik kişinin kalbini kötü duygu ve düşüncelerden, bedenindeki organlarını günahlardan arındırmasıdır. Kalp (gönül) temizliği diğer temizliklerden önce gelir.
Peygamberimiz (SAV): “Şüphesiz ki Allah, sizin bedenlerinize ve suretlerinize bakmaz. Fakat kalplerinize bakar.” (Müslim, Birr, 33) buyurdu ve parmakları ile göğsüne işaret etti.
İşte imanın mahalli nazargahi ilahi kalptir. Bu kadar önemli olan kalbin kötü duygu ve düşüncelerden temiz tutulması gerekir. Kalbin temiz olması, insan vücudunda bulunan bütün organları olumlu şekilde etkiler. Çünkü insan bedeninde bulunan bütün organlar kalbe bağlıdır, onun emrindedir. Peygamberimiz (SAV) bu hususu şöyle ifade buyuruyor:
“İyi biliniz ki, insan vücudunda bir çiğnem et parçası vardır. Bu et parçası iyi olursa bütün vücut iyi olur, bozuk olursa bütün vücut bozulur. Bu et parçası kalptir.”(Buhari, İman 39)
(Diyanet İşleri Başkanlığı ;07.09.2018 Tarihli Cuma Vaazı (Maddi Manevi Temizlik Ve Çevre Temizliği Bilinci)
İslâm dini, beden ve elbise ve çevre temizliğini emrettiği gibi, kalp ve gönül temizliğini
de emretmiştir. Beden ve elbise temizliği, görünen kir ve pisliklerin temizlenmesi
anlamına gelir ve buna "maddî" (dış) temizlik denir. Dinimizin, üzerinde daha
önem ve titizlikle durduğu temizlik ise kalp ve gönül (iç) temizliğidir. Kalbin
temizliği, dünyevî ilişkiler boyutunda, insanın hemcinslerine karşı kötülük, kin
ve haset gibi olumsuz duygulara kalbinde yer vermemesi, aksine iyilik ve hoşgörüyü
ilke edinmesi anlamına geldiği gibi, tasavvufî boyutta, kalbin mâsivâdan
arınması anlamına gelir ki her iki boyutuyla kalbin temizlenmesi, "gerçek" bir
temizliktir. Bununla birlikte kalpten giderilen şey duyularla algılanır bir kir olmadığı
için bu temizlik, maddî olmayan anlamında "mânevî" temizlik olarak nitelendirilmiştir.