Teokrasi(Şeriat Yönetim Biçimi)

                                  Teokrasi 

Yunanca theos (tanrı) ve kratein (hâkimiyet), iktidar kelimelerinden 

oluşan teokrasi, siyasal iktidarın Tanrı’dan kaynaklandığı ve bu iktidarın 

Tanrı’nın yeryüzündeki temsilcisi veya bir grup tarafından kullanıldığı inanışına 

dayanan toplumsal düzen olarak tanımlanmaktadır. Teokratik siyasal 

örgütlenmede, toplumsal sistemi belirleyen otorite dindir. Siyasal iktidar, 

Tanrı adına din adamları tarafından kullanılmakta veya dağıtılmakta; toplumsal 

ilişkileri düzenleyen hukuk normlarına din kaynaklık etmektedir. 

İlkçağ devletlerinde din ve devlet işlerinin iç içeliği, hatta devletin he-

men bütünüyle dinî bir örgütlenme olduğu düşünülürse bu devletlerin “teokratik” 

olarak nitelendirilmesi mümkündür. İlkçağ devletlerinde dinî liderlikle 

siyasî liderlik bir kişinin şahsında birleşmiştir. Siyasal iktidarın başında 

bulunan şef, aynı zamanda bir din adamı, hatta kimi toplumlarda görüldüğü 

gibi kral bir tanrıdır. Genel hatlarıyla söylemek gerekirse bu tür teokratik 

toplumlarda siyasal iktidarı elinde tutan şef, tanrısal niteliklere sahip bir 

lider olarak görülmektedir. Bu tür toplumlarda siyasal iktidarın, uygulama 

ve düzenlemelerini dinî motiflerle bezeyerek sunduğu ve bu yolla otorite 

sağladığı göz önüne alınınca dine meşrûlaştırıcı bir fonksiyon yüklendiği 

söylenebilir. 

Siyasal iktidarın kaynağı ve meşruiyeti konusunu inceleyen anayasa 

hukuku yazarları, belli başlı meşrûlaştırma yollarından birinin iktidara ilâhî 

bir temel sağlamayı hedefleyen “teokratik yaklaşım” olduğunu belirtmişler 

ve teokratik meşrûlaştırma anlayışının tip ve çeşitlerinden bahsetmişlerdir. 

Hıristiyan Batı toplumlarının tarihinde teokrasinin değişik türlerine ve